Slobodan Lončarević, umjetnik autodidakta, je svojim radovima predstavljenim na više samostalnih izložbi u zemlji i regionu, obezbijedio prepoznatljivo i zapaženo mjesto na crnogorskoj likovnoj sceni.

Ako pođemo od stilskih i žanrovskih odrednica, radove Lončarevića ćemo lako svrstati u figurativno slikarstvo sa primjesama nadrelizma, fantastičnog slikarstva i ekspresionizma. Međutim, iza tih opštih kategorizacija krije se jedno sofisticirano slikarstvo koje ima polazište u literaturi, istoriji umjetnosti, ali i stvarnom svijetu koji najčešće ima prijeteći apokaliptični predznak. Prilagođavajući sve ove premise intimnom doživljaju, ličnoj refleksiji, senzaciji i želji, umjetnik je na slikama, kao i na mjestima mogućih susreta, akumulirao i fiksirao događaje i predmete različite ne samo u smislu njihove vremenske i prostorne udaljenosti, nego i u smislu njihovog porijekla i ”ontološkog statusa”. Tako je stvorio fantazijske strukture zavodljive ikonografije i fantastične naracije koje posmatrača obuzimaju i prenose u neke druge sfere.

Ljiljana Karadžić, Istoričarka umjetnosti, februar 2013. godine

Umjetnik autodidakt već više od 3. decenije u kontinuitetu radi i izlaže svoja djela u relevantnim insitutucijama u zemlji i regionu. O Lončarevićevom radu su pisali najznačajniji crnogorski istoričari umjetnosti kao što su Milan Marović i Ljiljana Zeković i visoko vrednovali njegov opus. Crteži koji će biti izloženi na pomenutoj izložbi pokazuju kontinuitet i evolutivne pomake u poetici umjetnika. Osjećaj za liniju, njen ritam i muzikalnost na crtežima izoštreni su do najvišeg stepena senzitivnosti. U sadržinskom smislu, crteži sadrže nadrealne imaginarijume u kojima se fantazmagoričko, onirično i realno prepliću stvarajući tamnu metafizičku atmostferu.

Ljiljana Karadžić, Istoričarka umjetnosti, maj 2024. godine